Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/10642 E. 2023/4269 K. 11.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10642
KARAR NO : 2023/4269
KARAR TARİHİ : 11.09.2023

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/1394 E., 2016/705 K.

SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında, Denizli Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 15.12.2015 tarihli ve 2015/10635 Esas numaralı iddianame ile; “sanığın suç tarihinde gündüz vaktinde şikâyetçinin iş yerinin giriş kapısı önünde bulunan iki adet yatak örtüsünü çaldığı” iddiasıyla 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 53/1 ve 54. maddeleri gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Denizli 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/1394 Esas, 2016/705 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 168/2. ve 53/1. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık müdafiinin temyiz istemi, “verilen kararın usûl ve yasaya aykırı olduğuna” ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Sanığın suç tarihinde gündüz sayılan zaman diliminde şikâyetçinin işlettiği iş yerinin önünde açıkta bulunan paketlenmiş haldeki 2 adet yatak örtüsünü çaldığı, kamera görüntülerinden hareketle eylemi gerçekleştirenin daha önce de benzer eylemler gerçekleştiren sanık olduğunun tespit edildiği, sanığın kovuşturma aşamasında şikâyetçinin 700,00 TL olan zararını giderdiğinin tüm dosya kapsamı ile sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanık aşamalarda üzerine atılı suçlamayı ikrar etmiş, şikâyetçinin soruşturma aşamasında ifadesinin alındığı tespit edilmiştir. 01.12.2015 tarihli CD İzleme Tutanağı, 20.06.2016 tarihli Bilirkişi Raporu, zarar giderimine ilişkin 11.05.2016 tarihli tutanak dava dosyasında mevcuttur.

IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suçun vasfının ve yaptırımın doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanık müdafiinin temyiz sebebi reddedilmiştir. Ancak;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan ve 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukukî durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması bozmayı gerektirmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Denizli 11. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.06.2016 tarihli ve 2015/1394 Esas, 2016/705 Karar sayılı kararına yönelik sanık müdafiinin temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 11.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.