YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10330
KARAR NO : 2023/5432
KARAR TARİHİ : 12.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/493 E., 2015/1039 K.
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Beraat
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükmü temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Mudanya Cumhuriyet Başsavcılığının 05.08.2015
tarihli ve 2015/772 Esas sayılı iddianamesi ile katılan ile sanığın aralarında çıkan tartışmada, sanığın katılana vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı, ayrıca olay sırasında katılanın T50 marka ve model cep telefonunun yere düşüp ekranının kırılmasına neden olduğu, iddiası ile mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1 ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Mudanya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2015 tarihli ve 2015/493 Esas, 2015/1039 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında mala zarar verme suçundan, 5271 sayılı Kanun’un 223/2-e maddesi uyarınca beraatine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
1.Katılan vekilinin temyiz isteği; dinlenen tanık anlatımları ve sanığın kaçamaklı ikrarı karışısında sanığın suçu işlediği … olduğu halde yetersiz gerekçe ile beraat kararı verildiğine ilişkindir.
2.Sanık müdafiinin temyiz isteği; sanık lehine vekalet ücretine hükmedilmemesine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
Katılanın iki … kadar sanığın yanında çalıştığı, bu çalışması nedeniyle sanıktan alacaklı olduğu, olay günü sanığın bir iş için Sude Yapı isimli işyerine gittiğinde katılan ile karşılaştığı, sanığın katılana alacaklı olduğu 50 TL vermek istediği, katılanın bunu kabul etmediği, aralarında çıkan tartışmada, sanığın katılana vurarak basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde yaraladığı, ayrıca olay sırasında katılanın T50 marka ve model cep telefonunun yere düşüp ekranının kırılmasına neden olduğu iddiası ile kamu davası açıldığı, yapılan yargılamada sanığın üzerine atılı suçlamayı tüm aşamalarda kabul etmediği, yargılama aşamasında dinlenen …’in, çıkan tartışmada katılanın telefonunu masaya vurduğunu gördüğüne ilişkin beyanı ve dosya içerisinde dava konusu telefonda meydana gelen zarara ilişkin düzenlenen herhangi bir tespit tutanağının bulunmadığı sadece 1 adet fotoğrafın bulunduğu anlaşılmıştır.
IV. GEREKÇE
1.Katılan vekilinin temyiz isteğine ilişkin yapılan incelemede;
Sanığın aşamalardaki istikrarlı savunmaları, yargılama aşamasında dinlenen …’in beyanı ve tüm dosya içeriğine göre; Mahkemenin kabulünde ve sanık hakkında kurulan beraat hükmünde hukuka aykırılık bulunmamış; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşılmakla, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir.
2. Sanık müdafiinin temyiz isteğine ilişkin yapılan incelemede; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 19.02.2013 tarihli 2011/137 Esas ve 2013/58 Karar sayılı kararında da kabul edildiği üzere aynı davada yargılanan sanığın bir kısım suçlardan beraat etmesi, diğer suçlardan mahkum olması halinde karşı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmesinin mümkün olmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında kurulan beraat hükmünde hukuka aykırılık bulunmamıştır.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Mudanya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 10.12.2015 tarihli ve 2015/493 Esas, 2015/1039 Karar sayılı kararında katılan vekili ve sanık müdafii tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden katılan vekilinin ve sanık müdafiinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün Tebliğname’ye uygun olarak, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.