Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/10329 E. 2023/4458 K. 14.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10329
KARAR NO : 2023/4458
KARAR TARİHİ : 14.09.2023


MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/394 E., 2016/293 K.

SUÇ : Kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle gereği düşünüldü:

I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Sungurlu Cumhuriyet Başsavcılığının, 26.08.2015 tarihli ve 2015/328 Esas numaralı iddianamesi ile, sanık hakkında, olay günü sanığın Sungurlu Belediye binasının kapı camına vurarak kırması şeklindeki eylemi nedeniyle kamu malına zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-a ve 53. maddeleri uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2.Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2015/394 Esas, 2016/293 Karar sayılı kararı ile sanığın kamu malına zarar verme suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 152/1-a, 62, 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.

II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz isteği; verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay günü Sungurlu Belediyesine ait temizlik ihalesinin yapıldığı, temyiz dışı sanık… ile şikayetçi … arasında sözlü tartışma yaşandığı, tartışmadan sonra sanık …’ nin sinirli bir şekilde belediye binasının giriş katına indiği ve binadan çıktığı sırada giriş kapısındaki cama vurmak suretiyle kırdığı, sanık …’ın alınan savunmasında tartışma esnasında yanlışlıkla elinin gelmesi nedeniyle camın kırıldığını beyan ettiği, dosya kapsamında ifadeleri alınan tanıkların olay anını görmediklerine ilişkin benzer beyanlarda bulundukları, olay yeri kamera kaydına ilişkin 06.11.2014 tarihli tutanak içeriğine göre sanığın cama sağ kolunu kaldırarak yumrukla vurduğu ve camın kırılarak iç kısımlara dağıldığına ilişkin tespitte bulunulduğu anlaşılmıştır.
2.06.11.2014 tarihli güvenlik kamera kaydı izleme tutanağı ve tanık beyanları dosya arasında bulunmaktadır.
3.Kırılan camın yerine yenisinin takıldığı ve cam bedelinin 35.00 TL olduğuna ilişkin değer tespit tutanağında belirtilen bedelin sanık tarafından yargılama aşamasında ödendiğine ilişkin makbuz dosya arasında bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfı ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
Soruşturma aşamasında kırılan camın yerine yenisinin takıldığı ve düzenlenen değer tespit tutanağına göre yeni cam bedelinin 35.00 TL olduğunun belirlendiği ve sanık tarafından belirtilen bedelin kovuşturma aşamasında ödendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenle Sungurlu Asliye Ceza Mahkemesinin, 21.04.2016 tarihli ve 2015/394 Esas, 2016/293 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği Tebliğname’ye aykırı olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.