YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10178
KARAR NO : 2023/5963
KARAR TARİHİ : 26.10.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/242 E., 2016/242 K.
ŞİKÂYETÇİLER : …, …
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Bozma
Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1.Kemalpaşa Cumhuriyet Başsavcılığının, 30.07.2015 tarihli ve 2015/1136 Esas No.lu iddianamesi ile sanık hakkında; şikâyetçinin işyerinden bira ve sigara çalması şeklindeki eylemi nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 141/1, 58 ve 53/1. maddeleri gereğince hırsızlık suçundan cezalandırılmasına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/242 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan, 5237 sayılı Kanun’un 141/1, 168/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 ay 10 … hapis cezası ile cezalandırılmasına, aynı Kanun’un 53. maddesi uyarınca hak yoksunlukları uygulanmasına ve 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; şikâyetçinin zararının karşılandığına, bu nedenle hakkında kurulan hükümde lehe hükümlerin tatbik edilmesi gerektiğine, suç işleme kastının olmadığına, hakkında beraat kararı verilmesi talebine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1.Olay günü sanığın … saat 17.30’da şikâyetçinin iş yerine gelip içeriden toplam 105,00 TL değerinde bira ve sigara istediği, şikâyetçiden malzemeleri alır almaz iş yerinden koşarak kaçtığının tüm dosya kapsamı ile … olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir. Soruşturma aşamasında şikâyetçinin zararının karşılandığı anlaşılmıştır.
2.Sanık savunmasında atılı suçu tevil yollu ikrâr etmiştir. 22.07.2015 tarihli CD İzleme Tutanağı dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Hırsızlık suçunun konusunu oluşturan malın değerinin suç tarihi itibarıyla az olmaması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı Kanun’un 145. maddesinin uygulanması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
1.Sanığın şikâyetçi …’a ait olan ve diğer şikâyetçi …’nın işlettiği bina vasfındaki tekel büfenin içerisinden bira ve sigara çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin olay tarihi itibarıyla 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden aynı Kanun’un 141/1. maddesi uyarınca uygulama yapılmak suretiyle eksik ceza tayini,
2.Sanığın adlî sicil kaydına göre, Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin, 09.03.2010 tarihli ve 2009/1431 Esas, 2010/221 Karar sayılı ilâmına konu hırsızlık suçundan verilmiş 1 yıl 8 ay hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, İzmir 7. Asliye Ceza Mahkemesinin, 27.02.2015 tarihli ve 2015/77 Esas, 2015/4 Karar sayılı alkollü araç kullanmak suretiyle trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan hapisten çevrili 500,00 TL adlî para cezasına ilişkin mahkûmiyet kararı bulunan ilâmın tekerrüre esas alınması hukuka aykırı bulunmuştur.
3. Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden, hükümde bu yönüyle hukuka aykırılık tespit edilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin, 22.04.2016 tarihli ve 2015/242 Esas, 2016/242 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz istemi yerinde görüldüğünden, hükmün 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye uygun olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde ceza miktarı ve tekerrür uygulamasında koşullu salıverme süresine eklenecek miktar yönünden aynı Kanun’un 326/son maddesinin gözetilmesine, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.10.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.