YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10122
KARAR NO : 2023/4303
KARAR TARİHİ : 12.09.2023

…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/738 E., 2016/418 K.
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlâli
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
…
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanıklar hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usûlü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenlerin hükümleri temyize hak ve yetkilerinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteklerinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteklerinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Gebze Cumhuriyet Başsavcılığının, 17.11.2015 tarihli ve 2015/8438 Esas No.lu iddianamesi ile, sanıklar hakkında katılana ait ikamete katılanın rızasına aykırı olarak girdikten sonra ikametten ziynet eşyaları çalmaları şeklindeki eylemleri nedeniyle hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h, 116/1 ve 53/1. maddeleri gereğince cezalandırılmalarına karar verilmesi istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.06.2016 tarihli ve 2015/738 Esas, 2016/418 Karar sayılı kararı ile sanık …’ün hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından 5237 sayılı Kanun’un 142/2-h, 62/1, 116/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca sırasıyla 4 yıl 2 ay hapis ve 5 ay hapis cezası ile; sanık …’un hırsızlık suçundan aynı Kanun’un 142/2-h ve 62. maddeleri gereği 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve her iki sanık hakkında da tüm hükümler yönünden aynı Kanun’un 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanık …’un temyiz istemi, hakkında beraat kararı verilmemesinin usûl ve yasaya aykırı olduğuna, suçun sabit olduğu kabul edilse dahi eyleminin 5237 sayılı Kanun’un 39. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiğine ve re’sen dikkate alınacak sebeplere ilişkindir.
Sanık …’ün temyiz istemi, hakkında eksik araştırma sonucu verilen mahkûmiyet kararının kaldırılmasını ve beraatine hükmedilmesini talep ettiğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Tüm dosya kapsamına göre; sanık … ile katılanın aynı iş yerinde çalıştıkları, sanık …’in de sanık …’ün arkadaşı olduğu, sanıkların olay günü ve saatinde katılanın evde olmadığını bildikleri, …’ün telefonundan numarasını gizlemek suretiyle katılanın kızını aradığı ve onu evden uzaklaştırmak amacıyla kendisini öğretmen gibi tanıtarak okula gitmesini istediği, katılanın kızı ve arkadaşının saat 10.41’de binadan çıkmasından sonra sanık …’ün kamera kayıt saatine göre saat 10.47’de suça konu binaya girdiği, asansöre gelerek birkaç kez hızlı şekilde asansör çağırma düğmesine bastığı ve sonrasında asansöre bindiği, yaklaşık 6 dakika sonra da asansörden inerek bahsi geçen binadan ayrıldığı somut olayda; sanıkların iştirâk halinde katılana ait evde bulunan ziynet eşyalarını çaldıklarının sabit olduğu Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Üzerine atılı suçlamaları inkâr eden sanık …, olay gün ve saatinde işte olduğunu bildiği katılanın oturduğu binaya girdiğini kabul etmiş, suçu işlemediğini savunan sanık … de katılanın kızını arayıp evden uzaklaşmasını sağladığını beyan etmiş olup; katılanın aşamalardaki beyanları, 03.05.2015 tarihli Olay Yeri İnceleme Raporu, TİB kayıtları, 05.07.2015 tarihli CD Çözüm Tutanağı, 06.05.2015 tarihli Bilirkişi Raporu dava dosyasında mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Sanık … hakkında katılana yönelik konut dokunulmazlığının ihlâli suçu bakımından zamanaşımı içinde karar verilebileceği belirlenerek yapılan incelemede;
Tüm dosya içeriğine göre; konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanık … … hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli suçundan verilen cezanın 5237 sayılı Kanun’un 119/1-c. maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; katılanın aşamalardaki istikrarlı ve dosyadaki delillerle uyumlu beyanları, suça konu ikametin kapı ve camlarında zorlama izi olmadığına dair Olay Yeri İnceleme Raporu, sanıkların aşamalarda çelişen ve birbiri ile kısmen örtüşmeyen hayatın olağan akışına aykırı savunmaları, CD Çözüm Tutanağı ve Bilirkişi Raporu birarada değerlendirildiğinde sanıkların üzerlerine atılı suçların sübuta erdiğine dair Mahkeme kabulünde hukuka aykırılık bulunmamış; oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; suça konu dairenin bulunduğu bina önünde bekleyen sanık …’un hırsızlık eylemine doğrudan iştirak ettiği anlaşılmakla, hakkında kurulan hükümde bir isabetsizlik görülmemiş; yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşılmakla, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri de reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Gebze 6. Asliye Ceza Mahkemesinin, 15.06.2016 tarihli ve 2015/738 Esas, 2016/418 Karar sayılı kararında sanıklar tarafından öne sürülen temyiz sebepleri ve dikkate alınan sair hususlar yönünden herhangi bir hukuka aykırılık görülmediğinden sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin Tebliğname’ye uygun olarak, ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 12.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.