YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10112
KARAR NO : 2021/16329
KARAR TARİHİ : 11.10.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLÜ : …SUÇ : Mala zarar verme, sarhoşluk
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlü hakkında … 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 16/04/2003 tarih ve 2001/606 E. – 2003/212 K. sayılı ilamının temyiz edilmesi sonucu hükümlerin Yargıtay 10. Ceza Dairesi’nin 01.03.2004 tarih ve 2003/7897 Esas – 2004/2253 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verilerek kesinleştiği, 5237 sayılı TCK’nın yürürlüğe girmesi ile kesinleşen ilama yönelik uyarlama yargılaması talep edildiği, mahkemenin 18/10/2005 tarihli ek kararı ile hükümlü hakkında uyarlama yargılaması yapılıp karar verildiği, hükümlünün yokluğunda verilen 18/10/2005 tarihli ve 2001/606 E. – 2003/212 K. sayılı mahkûmiyet kararı (mala zarar verme suçu bakımından) ve idari para cezası (sarhoşluk eylemi bakımından), her ne kadar cezaevinde bulunan hükümlüye 27/10/2005 tarihinde tebliğ edilmişse de, mala zarar verme suçu bakımından temyiz yasa yoluna tabi olan ek kararda yasa yolunun gösterilmemesi suretiyle hükümlünün yanıltıldığı, yine hükümlüye tebliği sırasında kararın kendisine okunup anlatılmayarak 5271 sayılı CMK’nın 35/3. maddesine aykırı davranıldığı, dolayısıyla bu ek kararın usulüne uygun kesinleşmediği ve sonraki tüm işlemlerin hukuken geçersiz olduğu, hükümlünün 18/10/2005 tarihli ek karara yönelik temyiz talebinin öğrenme üzerine süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1-Hükümlü hakkında sarhoşluk eyleminden dolayı verilen idari para cezasına yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Hükümlü hakkında sarhoşluk eyleminden dolayı Kabahatler Kanunu’nun 35. maddesi uyarınca verilen idari para cezasına ilişkin kararların, aynı Kanun’un 27. maddesi uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizi mümkün olmadığından, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, hükümlünün dilekçesi itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
2-Hükümlü hakkında mala zarar verme suçundan kurulan 18/10/2005 tarihli hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Her ne kadar hükümlü hakkında 03/06/2020 tarihli ek kararla atılı suçun uzlaşmaya tabi hale gelmesi ve taraflar arasında uzlaşmanın sağlandığından bahisle düşme kararı verilmiş ise de; yukarıda belirtildiği üzere, uyarlama üzerine hükümlü hakkında verilen 18/10/2005 tarihli ek kararın usulüne uygun kesinleşmemesi ve dolayısıyla sonradan verilen kararların yok hükmünde olması sebebiyle 03/06/2020 tarihli ek kararla verilen düşme kararının da yok hükmünde olduğunun anlaşıldığı; ancak dosya arasında bulunan 24/02/2020 tarihli uzlaşma raporunda taraflar arasında uzlaşmanın sağlandığının belirtilmesi sebebiyle, sanık hakkında uzlaşma nedeniyle düşme kararı verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümlü hakkında mala zarar verme suçundan açılan kamu davasının CMK’nın 223/8. maddesi gereğince uzlaşma nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 11/10/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.