Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2021/10071 E. 2023/4403 K. 14.09.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10071
KARAR NO : 2023/4403
KARAR TARİHİ : 14.09.2023


MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2016/165 E., 2016/264 K.

SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Düzelterek onama

Sanık hakkında kurulan hükmün; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi gereği temyiz edilebilir olduğu, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi uyarınca temyiz edenin hükmü temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi gereği temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
1. Sanık hakkında Bursa Cumhuriyet Başsavcılığının, 01.02.2016 tarihli ve 2016/2882 Esas sayılı iddianamesiyle, boş bir arsada park hâlinde olan sahipsiz hurda bir aracı ateşe vererek yaktığı, çıkan yangının bu aracın yanında park hâlinde olan şikâyetçiye ait, lacivert renkli, … plakalı … marka ve model araca da sirayet ettiği ve şikâyetçinin aracın tamamen yandığı iddiası ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/2-a, 21/2 ve 53/1. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açılmıştır.
2. Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli ve 2016/165 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında yakarak mala zarar verme suçundan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 22/3, 152/2-a ve 62. maddeleri uyarınca 5.000,00 TL adlî para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi, temyiz etme isteğine ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1- Sanığın boş bir arsada park hâlinde olan sahipsiz hurda bir aracı ateşe vererek yaktığı, çıkan yangının bu aracın yanında park hâlinde olan şikâyetçiye ait araca da sirayet ettiği ve şikâyetçinin aracının tamamen yandığı belirlenmiştir.
2. Kamera İzleme Tutanağı dosyada bulunmaktadır.
IV. GEREKÇE
A- 18.06.2014 tarihinde kabul edilip 28.06.2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesi gereğince “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adlî para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün, hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, seçenek yaptırım olan adlî para cezasının ödenmemesi hâlinde kısa süreli hapis cezasının hapse çevrileceği şeklinde hüküm kurulmasında hukuka aykırılık görülmüştür.
B- Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç vasfının doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından ve olası kast nedeniyle cezada indirim yapılırken uygulama maddesinin 5237 sayılı Kanun’un 21/2. maddesi yerine aynı Kanun’un 22/3. maddesi olarak yazılması mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak görüldüğünden, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde (A) bendinde açıklanan nedenle Bursa 24. Asliye Ceza Mahkemesinin, 19.04.2016 tarihli ve 2016/165 Esas, 2016/264 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanun’un 322. maddesi gereği hüküm fıkrasından “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği hususunun ihtar edilmesine” cümlesinin çıkarılması, yerine; “ödenmeyen adlî para cezasının 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde belirtilen yönteme uygun biçimde infazına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün, Tebliğname’ye uygun olarak, DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.