YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2021/10006
KARAR NO : 2023/4624
KARAR TARİHİ : 20.09.2023

…
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SAYISI : 2015/318 E., 2016/258 K.
SUÇLAR : Konut dokunulmazlığının ihlâli, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
TEBLİĞNAME GÖRÜŞÜ : Onama

Sanık hakkında kurulan hükümlerin; karar tarihi itibarıyla 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi gereği yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 305. maddesi uyarınca temyiz edilebilir oldukları, karar tarihinde yürürlükte bulunan 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 260/1. maddesi gereği temyiz edenin hükümleri temyize hak ve yetkisinin bulunduğu, 1412 sayılı Kanun’un 310. maddesi uyarınca temyiz isteğinin süresinde olduğu, aynı Kanun’un 317. maddesi gereği temyiz isteğinin reddini gerektirir bir durumun bulunmadığı yapılan ön inceleme neticesinde tespit edilmekle, gereği düşünüldü:
I. HUKUKÎ SÜREÇ
Temyizin kapsamına göre;
1. Avanos Cumhuriyet Başsavcılığının, 03.06.2015 tarihli ve 2015/221 Esas numaralı iddianamesi ile sanık hakkında, sanık …’nun suç tarihinde gece vakti mağdur …’in evinin bahçe kapısından evin bahçesine girdiği, mağdura “seni öldüreceğim” diyerek tehdit ettiği, sanığın eylemleri nedeniyle konut dokunulmazlığının ihlâli ve tehdit suçlarından 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 116/4, 106/1-1.cümle, 53, 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması talebiyle kamu davası açılmıştır.
2. Avanos Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2016 tarihli ve 2015/318 Esas, 2016/258 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında konut dokunulmazlığının ihlâli ve tehdit suçlarından, 5237 sayılı Kanun’un 116/4, 62, 106/1-1c, 62. maddeleri gereğince sırasıyla 10 ay hapis ve 5 ay hapis cezaları ile cezalandırılmasına, her iki suç yönünden aynı Kanun’un 53. maddesi gereği hak yoksunluklarının uygulanmasına, 58. maddesi uyarınca cezaların mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiştir.
3. Dava dosyası, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca tanzim olunan, 25.03.2021 tarihli ve 18-2016/290084 sayılı, onama görüşlü Tebliğname ile Daireye tevdi edilmiştir.
II. TEMYİZ SEBEPLERİ
Sanığın temyiz istemi; Mahkemenin geniş bir araştırma yapmadan aleyhine karar verdiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerekirken hapis cezası verildiği, kararın usul ve yasaya aykırı olduğu, lehine hükümlerin uygulanmasına, beraatine karar verilmesine ve re’sen dikkate alınacak sebeplere ilişkindir.
III. OLAY VE OLGULAR
1. Suç tarihinde sanığın alkollü vaziyette mahallede bağırarak gezmesi sebebiyle mağdur …’in sanığı ikaz ettiği, taraflar arasında tartışma yaşandığı, sanık …’nun tartışma esnasında saat 03.45 sıralarında gece vakti mağdurun ikametinin bahçesinden içeriye girdiği, ve mağdur …’e “seni öldüreceğim” demek suretiyle tehdit ettiği, Yerel Mahkemece kabul edilmiştir.
2. Sanık aşamalardaki savunmalarında üzerine atılı tehdit suçunu ikrâr, konut dokunulmazlığının ihlâli suçunu inkâr etmiştir. Mağdur … ve temyiz dışı sanık T.Ç.’nin ifadeleri dosyada mevcuttur.
IV. GEREKÇE
Yargılama sürecindeki işlemlerin usûl ve kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, sanığın kısmî ikrârı, mağdur …’in beyanları, temyiz dışı sanık T.Ç.’nin aşamalardaki ifadeleri ve tüm dosya içeriğine göre, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, sanığın adlî sicil kaydına göre suç tarihinden önce kasıtlı suçtan kesinleşmiş hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet kaydı bulunduğundan sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilmesi koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz sebepleri reddedilmiştir. Ancak;
1. Suç tarihinde uzlaşma kapsamında olmayan 5237 sayılı Kanun’un 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçu ile uzlaşma kapsamında olan konut dokunulmazlığının ihlâli suçunun birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ancak hükümden sonra 02.12.2016 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun’un 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı Kanun’un 106/1. maddesinin 1. cümlesinde düzenlenen tehdit suçunun da uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlâli suçlarından uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinden, hükümlerde bu yönüyle hukuka aykırılık tespit edilmiştir.
2. Dosya kapsamından ve UYAP’tan yapılan incelemede, sanığın 15.07.2014 günü saat 03.45 sıralarında mağdur …’e karşı işlediği temyize konu tehdit eyleminden önce, sanığın 14.07.2014 günü saat 22.40 sıralarında aynı mağdura karşı tehdit suçunu işlediği ve anılan ilk tehdit eylemi nedeniyle sanık hakkında Avanos Asliye Ceza Mahkemesinin 28.04.2015 tarihli ve 2014/375 Esas, 2015/237 Karar sayılı kararında, tehdit suçundan mahkûmiyet hükmünün kurulduğu ve hükmün temyiz incelemesinden geçmeksizin kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, her iki dava dosyasına konu olan suç tarih ve saatleri arasında kısa bir zaman aralığının bulunması ve iki dava arasında hukukî kesintinin bulunmaması nedenleriyle, sanığın iki farklı zamanda gerçekleştirdiği eylemlerinin zincirleme suçu oluşturacağı nazara alınarak, anılan dava dosyasının getirtilip, onaylı örneğinin dosya içerisine alınması, delillerin bir bütün halinde değerlendirilerek sonucuna göre tehdit suçundan zincirleme suç hükümlerine ilişkin 5237 sayılı Kanun’un 43. maddesi uyarınca uygulama yapılması ve kesinleşen dava dosyasındaki ceza miktarının mahsup edilmesine karar verilerek hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi, hukuka aykırı bulunmuştur.
V. KARAR
Gerekçe bölümünde açıklanan nedenlerle Avanos Asliye Ceza Mahkemesinin, 29.04.2016 tarihli ve 2015/318 Esas, 2016/258 Karar sayılı kararına yönelik sanığın temyiz isteği yerinde görüldüğünden hükümlerin, 1412 sayılı Kanun’un 321. maddesi gereği, Tebliğname’ye aykırı olarak BOZULMASINA, dava dosyasının, Mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.09.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.