YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/6079
KARAR NO : 2021/3983
KARAR TARİHİ : 02.03.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Suç tarihi itibariyle TCK’nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/6 oranında artırım yapılarak eksik ceza tayini,
2. Sanıkların 02.04.2015 tarihli ilk celsede müştekilerin zararlarını karşıladıklarını beyan ettiklerinin, sonraki celselerde de müştekilerin sanık …’nın babası tarafından zararlarının giderildiğini beyan ettiklerinin, ancak zararın karşılandığı tarihin ya da hangi aşamada karşılandığının belirtilmediğinin anlaşılması karşısında; zararın soruşturma aşamasında mı yoksa kovuşturma aşamasında mı karşılandığı mağdurlara sorularak sonucuna göre sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168. maddenin birinci veya ikinci fıkrası uyarınca indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, mahkemece zararın kovuşturma aşamasında giderildiği kabul edilerek TCK’nın 168/2.maddesinin uygulanması,
3. Hırsızlık suçunun temel şekline nazaran daha az cezayı gerektiren hafifletici hallere ilişkin 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin, etkin pişmanlığa ilişkin aynı Kanun’un 168. maddesinden önce uygulanması gerektiği gözetilmeyerek 5237 sayılı TCK’nın 61. maddesine aykırı davranılması,
4. Sanıklar hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerde TCK’nın 145. maddesi uyarınca indirim yapılırken indirim oranının gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık …’ın ve sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02.03.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.