YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5447
KARAR NO : 2021/5484
KARAR TARİHİ : 16.03.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I. Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının aynı maddenin 12. fıkrası ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 03.02.2009 tarih ve 2009/13-12 sayılı kararına göre itiraza tabi kararlardan olduğu, 5271 sayılı CMK’nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda ya da merciin belirlenmesinde yanılma, başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının başvurusu itiraz niteliğinde kabul edilerek itirazın merciince incelenmesi için dosyanın incelenmeksizin istem gibi mahalline İADESİNE,
II. Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince;
1. Müştekinin 19.08.2014 tarihli ilk karakol ifadesinde, olay gecesi saat 02:00 sıralarında iş yerinin bahçe duvarından bir şahsın atlayıp hızla kaçtığını gördüğünü, kendisinin de peşinden koştuğunu ancak şahsın kaçıp gittiğini, ayrıca olay yerinde … ile başlayan plakalı polo marka kırmızı bir aracın da olduğunu, aracın da hızla hareket edip olay yerinden uzaklaştığını, kaçan şahsın ve araçtaki şahsın yüzünü eşkal verebilecek kadar görmediğini belirttiği halde; 20.08.2014 tarihli, karakoldaki ek ifadesinde iş yeri önünden kaçtığını belirttiği aracın plakasının… olduğunu, aracın arka koltuğunda içi dolu beyaz çuvallar olduğunu gördüğünü beyan etmesi ve akabinde araç sahibi olarak yakalanan sanığı araç içindeki şahıs olarak net ve kesin olarak teşhis etmesi karşısında; müştekinin ilk ifadesinde araç plakasını tam olarak veremediği, sanığın yüzünü görmediğini belirttiği ve araçta çuval olduğuna ilişkin bir beyanının bulunmadığı ve dosya kapsamında olay yerini gören herhangi bir kamera görüntüsünün de olmadığı anlaşılmakla, sanığın tüm aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmemesi karşısında, müştekinin ek ifadesindeki bilgilere nasıl ulaştığı araştırılıp, beyanları arasındaki çelişkili giderilip sonucuna göre sanığın hukuki durumumun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik araştırma ve inceleme sonucunda yazılı şekilde hüküm kurulması,
2. Kabule göre de;
Suç tarihi itibariyle TCK’nın 143. maddesi uyarınca 1/2 oranında artırım yapılması gerektiği gözetilmeden 1/5 oranında artırım yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 16.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.