YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/5178
KARAR NO : 2021/5533
KARAR TARİHİ : 16.03.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, katılanın kahvehane içerisinde bulunan masanın üzerine bıraktığı cep telefonunu çalması şeklindeki eyleminin 5237 TCK’nın 142/2-h maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanığın karar celsesinde mahkeme huzurunda suça konu cep telefonunu hasarlı şekilde katılana teslim ettiği katılanın da zararının tamamen karşılanmadığını belirttiğinin anlaşılması karşısında; gerçekleşen kısmi iade nedeniyle katılandan kısmi iadeye rızasının olup olmadığı açıkça sorularak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/2-4 maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.