Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2020/4076 E. 2020/15607 K. 16.12.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/4076
KARAR NO : 2020/15607
KARAR TARİHİ : 16.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
…Asliye Ceza Mahkemesinin 08/01/2013 gün ve 2012/976 Esas, 2013/2 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, kararın 23/01/2013 tarihinde kesinleşmesinden sonra denetim süresi içinde 01/09/2013 tarihinde ”suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi ” suçunu işlediği, bu suçtan yargılanarak 5237 sayılı TCK’nın 165/1 maddesi uyarınca 5 ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, hükmün 03/12/2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için mahkemesine ihbarda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; sanığın denetim süresi içinde işlediği ihbara konu olan ….Asliye Ceza Mahkemesinin 17/12/2013 gün ve 2013/406 Esas, 2013/930 Karar sayılı mahkumiyetine konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 165/1. maddesinde tanımlanan suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçuna ait olduğu ve 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaşma kapsamına alındığı ve UYAP incelemesinde ilgili dava hakkında 08/01/2020 tarihli ek kararla uzlaşma sağlandığından bahisle düşme kararı verildiği, ancak sanığın güncel adli sicil kaydına göre, 5 yıllık denetim süresi içinde …. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/12/2014 gün ve 2014/106 Esas, 2014/784 Karar sayılı ve 05/01/2015 tarihinde kesinleşen ilamına göre 07/01/2014 tarihinde uzlaşmaya tabi olmayan 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu işlediği ve açıklanması geri bırakılan kararın açıklanma koşullarının oluştuğu belirlenerek yapılan incelemede;

Dosya içeriğine göre sanığın temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, demir korkuluklu etrafı 1.5 metre yükseklikteki bahçe duvarı olan site içindeki c blok önüne mağdurun park ettiği bisikletini çalması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde tanımlanan bina veya eklentileri içinde muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suçun nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde aynı Kanun’un 141/1. maddesi ile uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 16/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.