YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/3846
KARAR NO : 2020/15526
KARAR TARİHİ : 16.12.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, düşme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan düşme hükmüne yönelik ve sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın hırsızlık eylemini saat 22:40 sıralarında gece vakti işlediğinin anlaşılması karşısında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve 22/10/2015 tarihli duruşmada müştekinin zararının giderilmediğini beyan etmesi karşısında, sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan düşme hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
19/12/2006 tarihinde yürürlüğe giren 5560 sayılı Kanun’un 6.maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 142. maddesine eklenen 4. fıkra gereğince “hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikayet aranmaz” hükmü gereği, mala zarar verme suçunun suç tarihi itibariyle şikayete tabi olmadığı gibi uzlaştırma kapsamında da bulunmadığının anlaşılması karşısında; mala zarar verme suçunun 5237 sayılı TCK’nın 142/4. maddesi uyarınca şikayete tabi olmadığı gözetilmeden şikayetten vazgeçme nedeni ile düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten istem gibi BOZULMASINA, 16/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.