YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/31618
KARAR NO : 2021/740
KARAR TARİHİ : 25.01.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM: Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanıklar … ve … hakkında hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezalarının ve sanık … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen hapis cezaları ile müşteki …’e yönelik mala zarar verme suçundan verilen hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
I- Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilen ve 04.12.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310/1-2. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 29.12.2015 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin, aynı Kanun’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
II- Sanıklar … ve … hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
III- Sanık … hakkında müşteki …’e yönelik mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
IV- Sanıklar … ve … hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından, sanık … hakkında müşteki …’a yönelik mala zarar verme ve müştekilere yönelik hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından ve suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun, müşteki Emrullah’ın evinin önündeki park halindeki kamyondan çadırları ve yine müşteki Emrullah’ın evinin balkonundan motosikleti çalmaları şeklindeki eylemlerde 5237 sayılı TCK’nın 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima kuralları gereğince, daha fazla cezayı gerektiren TCK’nın 142/2-h maddesi uyarınca ceza verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi,
2. Sanıklar ve suça sürüklenen çocuğun, suça konu çadırlar ve motosikletin, ayrı kişilere ait olduğunu bilebilecek durumda olmadıkları ve eylemlerinin tek suçu oluşturduğu gözetilmeden, çalınan eşyaların iki ayrı müştekiye ait olması nedeniyle iki ayrı hırsızlık suçu oluştuğunun kabulü ile sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında iki ayrı hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
3. Müştekinin 17.02.2015 tarihli kolluk ifadesinde, olay günü saat 23.30 sıralarında evinin balkonundan baktığı esnada araç içerisindeki bir şahsın, kamyonun yanında durduğunu gördüğü ve sabah saat 06.30 da uyuyandığında ise suça konu motosikleti balkonda bulamadığını ifade ettiği, UYAP’tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde gece vaktinin saat 18.20’de başlayıp saat 05.20’de sona erdiğinin anlaşılması karşısında; hırsızlık ile konut dokunulmazlığını bozma suçlarının gece vakti işlendiğine dair delillerin nelerden ibaret olduğu da karar yerinde denetime olanak verecek şekilde açıklanıp tartışılmadan sanıklar ve suça sürüklenen çocuk hakkında hakkında TCK’nın 143 ve 116/4. maddesi ile uygulama yapılarak fazla ceza tayin edilmesi,
4. Konut dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanıklara verilen cezaların 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
5. Müşteki Faruk’a ait motosikletin dikiz aynasının kırılması suretiyle zarar verilmesi durumunda hırsızlık suçunun konusu olan motosiklet ile mala zarar verme suçunun konusunun aynı olması ve korunan hukuki yararın tek olması karşısında; ayrıca mala zarar verme suçunun oluşmayacağı gözetilmeden, sanık …’ın bu suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
6. Sanık … hakkında tekerrüre esas alınan Erzin Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/101 Esas – 2011/193 Karar sayılı ilamında birden fazla suçtan verilmiş cezalar olduğu gözetilerek, bu cezalardan en ağırının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, bozmanın hırsızlık suçu yönünden temyiz talebi reddedilen sanık …’a sirayetine, 25.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.