YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/30976
KARAR NO : 2022/9909
KARAR TARİHİ : 18.05.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık … hakkında Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 06.11.2014 tarih, 2014/260 Esas, 2014/734 karar sayılı ilamı ile TCK’nın 142/2-b maddesi uyarınca 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve hakkında Fatih 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/815 esas 547 sayılı kararı ve Fatih 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2010/108 esas ve 1160 sayılı kararı gösterilerek TCK’nın 58.maddesinin uygulanmasına karar verildiği, tekerrüre esas alınan kararların her ikisinin de TCK’nın 191.maddesi uyarınca verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararları olduğu ve aslında tekerrür uygulamasına esas alınamayacakları, kararın temyiz edilmemesi üzerine 28/11/2014 tarihinde kesinleştiği, hükümlünün 04/04/2018 havale tarihli dilekçesi ile kanun yararına bozma talebinde bulunması üzerine Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğünün 17/12/2018 tarih ve 94660652-105-06-6513-2018 KYB sayılı, eylemin TCK’nın 142/1-b maddesini ihlal ettiği ve bozulması gerektiğine dair istemleri ve Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/12/2018 tarih ve 2018/103442 sayılı bozma düşüncesini içeren ihbarnamesiyle kararın Yargıtay 17.Ceza Dairesi’ne gönderildiği; ilgili dairece 18/03/2019 tarihli karar ile sanığın eyleminin suçun işlendiği mahal ve suç tarihi dikkate alınarak 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/1-b maddesindeki suçu oluşturacağı gözetilmeden, yazılı şekilde 142/2-b maddesi uyarınca hüküm kurulmasında isabet görülmediğinden bozularak mahalline gönderildiği; mahkemece kanun yararına bozma ilamından sonra yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında TCK’nın 142/1-b maddesi uyarınca 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve sanığın Kayseri 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2009/48 Esas, 2009/1301 Karar sayılı ilamı 142/2-b maddesi uyarınca aldığı 3 yıl hapis cezasının sanık hakkında TCK 58.maddesindeki tekerrür uygulamasına esas alınmasına karar verildiği anlaşılmakla;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
TCK’nın 58.maddesi uyarınca tekerrüre esas alınabilecek cezaların hapis veya adli para cezaları olduğu, tedavi ve denetimli serbestliğe ilişkin kararların tekerrür uygulamasına esas alınamayacağı, ilk hükümde sanık hakkında tekerrür uygulamasının hatalı olduğu, hükmün sanık lehine kanun yararına bozma yoluna götürüldüğü ve bu durumda sanık hakkında açıklanan şekilde hatalı tekerrür uygulamasının kazanılmış hak oluşturduğu, kanun yararına bozma yolundan sonra kurulan yeni hükümde TCK’nın 58.maddesine başka bir hüküm esas alındığı ve sanığın kazanılmış hakkının ihlal edildiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. Maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı Yasa’nın 322. maddesi uyarınca hüküm fıkrasından TCK’nın 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılmak suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.