YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/30363
KARAR NO : 2021/11234
KARAR TARİHİ : 02.06.2021
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin … Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelemesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 04/10/2012 tarihi itibariyle duran zamanaşımının kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 03/06/2013 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen ve suç tarihinden sonra 19.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Kanun’la yapılan değişiklik sonrası TCK’nın 86/1, 87/3. maddelerinde öngörülen ve dava zamanaşımı süresinin hesaplanmasında sanığın lehine olan cezanın üst sınırına göre; 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/3-4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının, suç tarihi olan 22.04.2006 gününden inceleme tarihine kadar gerçekleşmiş olması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının, 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi gereğince zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 02.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.