Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2020/29045 E. 2022/10153 K. 24.05.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/29045
KARAR NO : 2022/10153
KARAR TARİHİ : 24.05.2022

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1-Müştekinin beyanına göre, eşyalarını binanın arka kısmına bıraktığını, tanık beyanına göre de sanığın binanın otoparkından eşyaları alırken gördüğünü belirtilmekle birlikte; dosya içerisinde olay yerine ilişkin herhangi bir görgü ve tespit tutanağı bulunmadığı, olay yerinin mahiyetinin yeterince anlaşılamadığı ve mahkemece keşif de yapılmadığının anlaşılması karşısında, suça konu eşyaların çalındığı yerin, binanın eklentisi mahiyetinde bir yer olup olmadığının, bahçenin etrafının olay tarihinde çevrili olup olmadığı şikayetçiden sorularak ve gerekirse olay yerinde keşif yapılarak sonucuna göre, suç yerinin binanın eklentisi niteliğinde olduğunun tespiti halinde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinin uygulanması, binanın eklentisi niteliğinde olmadığının tespiti halinde ise aynı Kanun’un 141/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-28.08.2013 tarihli tutanağa ve tanık …’nun beyanlarına göre, sanığı müştekiye ait iskele demirlerini alırken tanık İlyas tarafından görülüp, tanığın sanığın hurdacıya kadar takip ettiği, o sırada polise haber verdiğini beyan etmesi karşısında; sanığın kolluk görevlilerince, suça konu eşyalarla kesintisiz takip sonucu yakalanıp yakalanmadığı hususu araştırılarak gerekirse bu hususta taraflarda dinlenilerek sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 35. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3-Kabule göre de;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 24/05/2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.