Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2020/2667 E. 2020/12691 K. 12.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2667
KARAR NO : 2020/12691
KARAR TARİHİ : 12.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içerisinde bulunan kolluk tutanağına göre, saat 18.15 sıralarında bir grup vatandaşın kolluk ekibini durdurarak, üç şahsın… sokakta yer alan 1 numaralı binaya girdiklerini beyan etmeleri üzerine, ekibin bahse konu binaya gittiğinde, bina kapısının açık olduğu, yukarı kata çıkıldığında ise 2 numaralı daire önünde sanık …’ın görüldüğü, sanık … ve suça sürüklenen çocuk …’un ise etrafı gözetlediği olayda; suç tarihinde kış saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP’tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 17.50’de başladığının anlaşılması karşısında; eyleminin gece gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143. maddesinin uygulanmaması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan… 4. Çocuk Mahkemesinin 29/03/2012 tarih ve 2009/147 E. 2012/277 K. sayılı, 26/05/2012 tarihinde kesinleşen mahkumiyet kararına konu suçu işlediği sırada 18 yaşından küçük olması nedeniyle, TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve yine adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.11.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.