YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/23771
KARAR NO : 2021/11499
KARAR TARİHİ : 07.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Mala zarar verme, basit yaralama
HÜKÜMLER : Mahkûmiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık …’ın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan hükümlülüğün “Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma” suçuna ilişkin olduğu, 6545 sayılı Kanunla getirilen TCK’nın 191. maddesindeki değişiklikler ile koşullarının oluşması durumunda, “Hükmün açıklanmasının geri bırakılması” ve “Davanın düşmesi” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, tekerrüre esas alınan ilamla ilgili olarak yasal değişiklik sonrası bir uyarlama işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılması, yapılmamışsa uyarlama yargılaması yapıldıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
53/1-b maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı kararı ile iptal edilmesi nedeniyle uygulanma olanağının ortadan kalkmış olması da nazara alınarak kasten işlemiş olduğu suçtan hapis cezası ile mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanıkların TCK’nın 53/1. maddesinin “a, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, ancak “Kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkûm olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CYUY’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Yasa’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından TCY’nin 53.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine, “Sanıklara verilen hürriyeti bağlayıcı ceza gereği 5237 sayılı TCY’nin 53/1-a-c-d-e bentlerindeki haklardan infaz tamamlanıncaya kadar, aynı Yasa’nın 53/1-c maddesinde belirtilen “Kendi altsoyu” üzerindeki veleyet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılma güvenlik tedbirinin koşullu salıverme tarihine kadar uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.06.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.