YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/2376
KARAR NO : 2020/7552
KARAR TARİHİ : 02.07.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık kısa kararın açıklandığı 01.10.2015 tarihli duruşmada SEGBİS aracılığı ile hazır edilerek hüküm yüzüne karşı verilmiş ise de, yasa yolu bildiriminde CMK’nın 263. maddesine göre bulundukları cezaevi aracılığıyla kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltıldığı ancak sanık müdafiininde yokluğunda verilen hükümlerin 02.12.2015 tarihinde tebliğ edilmesi üzerine 02.12.2015 tarihli dilekçe ile hükümleri temyiz eden sanık müdafiinin temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanık hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın suça konu eve girip oturma odasında yer alan müşteki …’na ait altın seti, müşteki …’na ait 450,00 TL parayı ve askıda bulunan müşteki …’na ait pantolon içerisindeki 125,00 TL parayı çalarken evin içerisinde, müşteki Meral tarafından yakalanması şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın birden fazla müştekiye ait eşyayı çaldığını açıkça bilebilecek durumda olmadığı ve eyleminin kesintiye uğramadan aynı zaman içerisinde gerçekleştiği gözetilerek, eylemin tek suç olarak değerlendirilmesi gerektiği halde, sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükmü uygulanarak fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 02.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.