YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/23025
KARAR NO : 2021/6050
KARAR TARİHİ : 22.03.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın yazları tarlaya göç ettiği ve eşi ve çocukları ile gece gündüz burada kaldığı yönündeki beyanları gözönünde bulundurularak, sanıkların katılanın konutu olarak kullandığı çadıra girerek eylemi gerçekleştirdikleri anlaşılmakla konut dokunulmazlığının ihlali suçunun unsurları oluşmadığından bahisle bu yönde bozma isteyen tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya kapsamında sair temyiz itirzlarının reddine;Ancak;
Olay tanığı …’in akşam üzeri aracın çadırın önünde durduğunu gördüğü ancak; saatini bilmediği, havanın henüz kararmadığı yönündeki anlatımları gözönünde bulundurularak; hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarının gece vakti işlendiğine ilişkin kanıtlar denetime olanak verecek biçimde karar yerinde gösterilip tartışılmadan, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezanın 5237 sayılı TCK’nın 143/1. maddesiyle artırılması ve konut dokunulmazlığının ihlali suçundan ise aynı Kanun’un 116/1. maddesi yerine 116/4. maddesinin uygulanması
Kabule göre de;
1-Sanık … hakkında gece sayılan zamanda suçun işlendiğinden bahisle artırım yapılırken uygulama maddesinin gösterilmemesi,
2-Sanıklar hakkında birden fazla kişi ile birlikte konut dokunulmazlığın ihlali suçundan artırım uygulanırken TCK 119/1-c maddesi yerine TCK 129/1-c maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
3-Sanık … hakkında kurulan hükümde hangi ilamın tekerrüre esas alındığının gösterilmemesi,
4-T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK’nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda, sanıklar hakkında TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, 22.03.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.