YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/22818
KARAR NO : 2021/1464
KARAR TARİHİ : 02.02.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Kanun’un 21/1. maddesine göre sanığın bilinen en son adresine tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, sanığın bilinen adresi aynı zamanda MERNİS adresi ise bu sefer aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre tebliğ yapılması gerektiği halde, 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebligat yapılmadan, doğrudan MERNİS adresine 7201 sayılı Kanun’un 21/2. maddesine göre yapılan gerekçeli karar tebliği usulsüz olduğundan, sanık …’ın öğrenme üzerine gerçekleşen temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık … ve sanık …’ün temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 02.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.