YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/21092
KARAR NO : 2020/15471
KARAR TARİHİ : 15.12.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 27/11/2010 tarih, 2011/274-300, 06/12/2008 gün, 144-234, 23/09/1974 tarih, 224-408 ve 16/04/1973 gün, 213-345 Esas ve Karar sayılı kararlarında da belirtildiği üzere ve 5271 sayılı CMK’nun 42/1. maddesinin “Süresi içinde usul işlemi yapılsaydı, esasa hangi mahkeme hükmedecek idiyse, eski hale getirme dilekçesi hakkında da o mahkeme karar verir” şeklindeki düzenleme gözetildiğinde, sanık tarafından verilen dilekçelerin eski hale getirme ve temyiz talebi niteliğinde bulunduğu, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay’ın ilgili dairesi olduğunun anlaşılması karşısında; hukuki dayanaktan yoksun olan 02/12/2019 tarihli ek karar kaldırılarak yapılan incelemede;
UYAP kayıtlarının incelenmesinde sanığın son duruşma ve tebliğlerin yapıldığı aşamada cezaevinde bulunmadığı, duruşmaları takip etmeyerek karar duruşmasına katılmadığı, sanığa gerekçeli kararın duruşmada bildirdiği son adres ve MERNİS adresi olan adrese 25/03/2014 tarihinde Tebligat Kanunu’nun 21.maddesine göre tebligat yapıldığı, aynı adrese 15/04/2014 TEbligat Kanunu’nun 21/2 maddesine göre de tebligat çıkarıldığı, hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen süre geçtikten sonra 09/12/2019 tarihinde temyiz ettiği anlaşılmakla, eski hale getirme konusundaki iddiaları yerinde görülmeyen sanığın eski hale getirme istemi ile yasal süreden sonraki temyiz isteminin, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, 15/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.