Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2020/20609 E. 2020/12823 K. 16.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/20609
KARAR NO : 2020/12823
KARAR TARİHİ : 16.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I-Suça sürüklenen çocuk … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Suç tarihi itibariyle 12-15 yaş grubunda bulunan suça sürüklenen çocuğun iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan eylemine uyan TCK’nın 116/2, 116/4,119/1-c ve 31/2. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun’un 66/1-d, 66/2 ve 67/4. maddeleri uyarınca hesaplanan 11 yıl 3 aylık dava zamanaşım süresinin, 24/05/2008 olan suç tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davalarının 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddesi uyarınca zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Suça sürüklenen çocuklar … ve … hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde;
Suça sürüklenen çocuklar hakkında 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakka konu olan hapis cezası 13 ay 10 gün olmasına rağmen 11 ay 10 gün olarak belirlenmesi aleyhe temyiz olmadığından, suça sürüklenen çocukların eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde müstakil bir suç olarak tanımlanan geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçunu oluşturduğu nazara alınarak suça sürüklenen çocuklar hakkındaki temel cezaların doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, önce TCK’nın 116/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezasına ve devamında TCK’nın 116/4. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi, sonuca etkili olmadığından bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Suça sürüklenen çocuklar hakkında 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gereği 11 ay 10 gün hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerekirken, 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verilmesi,
2-Bozmanın suça sürüklenen çocuklar lehine olması nedeniyle bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin suça sürüklenen çocuklara yüklenemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkrasındaki “11 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına” ilişkin bölümün çıkarılması ve yerine “11 ay 10 gün hapis cezası üzerinden infazının yapılmasına” cümlesinin eklenmesi ve yargılama giderlerine ilişkin bölüm hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, “Bozma sonrası yapılan yargılama giderlerinin lehe bozma sonrası yapılmış olması nedeni ile Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasına” ibaresi eklenmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.