YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/20562
KARAR NO : 2020/12827
KARAR TARİHİ : 16.11.2020

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I)Sanıklar hakkında, müştekiler …, …, …, …, …’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hükümler ile müştekiler …, …, …, … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK’nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
II)Sanıklar hakkında müştekiler …, … ve …’a yönelik mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Dosya kapsamına göre, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerde, TCK’nun 151/1 ve 62. maddeleri uygulanırken yapılan hesap hatası sonucu sonuç cezanın 3 ay 10 gün hapis cezası olması gerekirken 3 ay 15 gün hapis cezası olarak fazla tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, mala zarar verme suçundan kurulan hüküm fıkralarındaki sonuç cezaların “3 ay 10 gün hapis cezası” olarak düzeltilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
III)Sanıklar hakkında müştekiler … ve …’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan hüküm ile müştekiler … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde;
Diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Hırsızlık suçu bakımından; sanıkların, aynı binada oturan müştekilere ait, ortak ve tek girişi olan çatı katına girerek üzerinde farklı kişilere ait olduğuna dair işaret, iz, emare olmayan 2 tüpü çalması şeklindeki olayda; sanıkların eşyaların birden fazla kişiye ait olabileceğini bildiğine dair dosyada delil olmaması karşısında haklarında tek bir hırsızlık suçundan hüküm kurulması gerektiği halde TCK’nın 43. maddesinin tatbiki ile fazla ceza tayini,
2-Müştekiler … ve …’a yönelik konut dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından; oluşa ve dosya kapsamına göre sanıkların, aynı apartmanın bodrum katında ortak olarak kullanılan herkesin kömürlük deposunun yer aldığı müştekilere depoların kapılarının kapı kilitlerini kesmek suretiyle hırsızlık eylemini işlediklerinin anlaşılması karşısında; tek konut dokunulmazlığının ihlali suçundan cezalandırılması gerekirken, yazılı şekilde müşteki sayısınca suçtan cezalandırılmasına karar verilmesi,
Kabule göre de;
Sanığın, müştekiler … ve …’a yönelik hırsızlık suçundan hakkında TCK’nun 142/1-b, 143, 43 ve 62. maddeleri uygulanırken yapılan hesap hatası sonucu, sonuç cezanın 2 yıl 5 ay 5 gün olması gerekirken 1 yıl 17 ay 5 gün olarak eksik tayin edilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve …’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının gözetilmesine, 16.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.