YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/16515
KARAR NO : 2020/8984
KARAR TARİHİ : 17.09.2020

Sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması olayı nedeniyle hırsızlık suçundan dolayı verilen Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2017 tarih ve 2016/933 Esas – 2017/320 Karar sayılı mahkumiyet kararının sanıklar tarafından temyizi üzerine, Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sonunda; 21/03/2019 tarih ve 2017/5961 Esas – 2019/5631 Karar sayılı ilamı ile mahkumiyet hükümlerinin onanmasına karar verilip, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının, Dairemizin 21/03/2019 tarih ve 2017/5961 Esas – 2019/5631 Karar sayılı kararının diğer hükümler baki kalmak kaydıyla sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması nedeniyle verilen mahkumiyet kararına yönelik onama kararının KALDIRILMASI ile Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2017 tarih ve 2016/933 Esas – 2017/320 Karar sayılı kararının yalnızca sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin BOZULMASINA yönelik 08/06/2020 gün, KD – 2020/46843 sayılı itirazı üzerine dosya dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı CMK’nın 308. maddesinin, 6352 sayılı Yasa’nın 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ;
Sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması olayı nedeniyle Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2017 tarih ve 2016/933 Esas – 2017/320 Karar sayılı kararı ile hırsızlık suçundan mahkumiyet kararının verildiği, aynı olay nedeniyle Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/393 Esas – 2013/397 Karar sayılı kararı ile TCK’nın 141/1, 143/1 ve 168/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği ve kararın Dairemizin 06/04/2016 tarih ve 2014/23198 Esas-2016/6463 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleşmesine karşın aynı olay nedeniyle sanıklar hakkında açılan davada ayrıca Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2017 tarih ve 2016/933 Esas – 2017/320 Karar sayılı kararı ile TCK’nın 142/1-e, 143/1, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarının verildiği ve kararın Dairemizin 21/03/2019 tarih ve 2017/5961 Esas – 2019/5631 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmakla, ikinci mahkumiyet kararıyla ilgili olarak Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesince 5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesine göre davanın reddine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi yönündeki İTİRAZININ KABULÜNE ve Dairemizin 21/03/2019 tarih ve 2017/5961 Esas – 2019/5631 Karar sayılı ilamının diğer bölümleri baki kalmak kaydıyla, sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması olayı nedeniyle verilen mahkumiyet kararına yönelik onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İtiraz konusu ile ilgili UYAP sisteminde itiraza konu kararlar üzerinden yapılan kontrolde sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması olayı nedeniyle açılan davada ayrıca Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/393 Esas – 2013/397 Karar sayılı kararı ile TCK’nın 141/1, 143/1 ve 168/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verildiği ve kararın Dairemizin 06/04/2016 tarih ve 2014/23198 Esas-2016/6463 sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği, yine aynı olay nedeniyle sanıklar hakkında aynı suçtan açılan davada ayrıca Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/04/2017 tarih ve 2016/933 Esas – 2017/320 Karar sayılı kararı ile TCK’nın 142/1-e, 143/1, 168/1 ve 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararlarının verildiği ve kararın Dairemizin 21/03/2019 tarih ve 2017/5961 Esas – 2019/5631 Karar sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiğinin anlaşılması karşısında;
Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/393 Esas – 2013/397 Karar sayılı dosyası mahkemesinden getirtilip incelenerek, sanıklar … ve … hakkında … plakalı aracın akülerinin çalınması olayı nedeniyle açılan davanın mükerrer dava olup olmadığı açıklığa kavuşturulup sonucuna göre aynı eylem nedeniyle açılan ikinci davanın “mükerrer dava” niteliğinde olduğunun anlaşılması halinde, Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 2016/933 Esas sayılı dosyası yönünden 5271 sayılı CMK’nın 223/7. maddesi gereğince red kararı verilmesi gerekeceğinden yapılacak araştırmaya göre sanıkların hukuki durumlarının takdir ve tayininde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 17/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.