YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/16454
KARAR NO : 2020/9782
KARAR TARİHİ : 30.09.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında suç adının “hırsızlık” yerine “güveni kötüye kullanma” olarak yanlış belirtilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün maddi hata olarak görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 06/11/2013 tarihli ve 2012/20784 Esas, 2013/16846 Karar sayılı bozma kararından önce kurulan 27/05/2010 tarihli kararda, güveni kötüye kullanma suçundan hükmolunan hapisten çevrili 3.000,00 TL adli para cezası ve doğrudan hükmedilen 500,00 TL adli para cezasına dair ilk hükmün sadece sanık tarafından temyiz edildiği, Yargıtay 15. Ceza Dairesinin anılan bozma ilamından sonra kurulan 22/05/2014 tarihli ikinci kararda ise basit hırsızlık suçundan 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek neticeten 3.500,00 TL adli para cezasına hükmedildiği, her ne kadar 22/05/2014 tarihli ikinci hükmü o yer Cumhuriyet savcısı sanık aleyhine temyiz etmiş ise de, Dairemizin 09/01/2019 tarihli ve 2017/2901 Esas, 2019/310 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, mahkemenin 27/05/2010 tarihli ilk hükmü sadece sanık tarafından temyiz edilmekle belirtilen hükümdeki toplam ceza miktarı olan 3.500,00 TL adli para cezasının kazanılmış hak teşkil ettiği nazara alınmadan, ikinci bozmadan sonra kurulan 28/05/2019 tarihli hükümde TCK’nın 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezasının, 3.500,00 TL adli para cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK’nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 62. maddeleri uyarınca tayin olunan 1 yıl 8 ay hapis cezasının, CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 3.500,00 TL adli para cezası üzerinden infazının yapılmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.