YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15200
KARAR NO : 2020/7137
KARAR TARİHİ : 30.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine dair 29/05/2014 tarihli hükmün sanık tarafından temyizi sonrasında, Dairemizin 02/07/2019 tarih, 2019/10761 Esas 2019/11981 Karar sayılı ilamı ile iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün bozulmasına, hırsızlık ve mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin ise onanmasına karar verilmesinin ardından, hırsızlık ve mala zarar verme suçları yönünden Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/04/2020 tarih ve KD-2020/8271 sayılı itirazı üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanun’un 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 27/04/2020 tarih ve KD-2020/8271 sayılı itirazının KABULÜNE, Dairemizin 02/07/2019 tarih, 2019/10761 Esas 2019/11981 Karar sayılı hırsızlık ve mala zarar verme suçları yönünden onama kararının KALDIRILMASINA karar verilerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın adli sicil kaydında bulunan ve tekerrüre esas alınan Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 07/10/2010 tarihli ve 2005/139 Esas, 2010/593 Karar sayılı kararına konu suçu işlediği sırada sanığın on sekiz yaşını tamamlamadığı, 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi hükmüne göre anılan karar nedeniyle sanığın mükerrir sayılamayacağı ve sanığın suç tarihi itibari ile de adli sicil kaydında başkaca bir mahkumiyet kaydının bulunmadığı gözetilmeden, 5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
2- Mahkemece hüküm kurulurken; sanık hakkında daha önce verilip kesinleşen 07/10/2010 tarih, 2005/139 Esas, 2010/593 Karar sayılı 1 yıl hapis cezasına ilişkin erteli mahkumiyet ilamı ile ilgili olarak, sanığın denetim süresi içerisinde incelememize konu olan dosya nedeniyle yeniden kasıtlı suçlardan mahkumiyet kararı aldığı gerekçesiyle, daha önce kesinleşen erteli hapis cezasına ilişkin 2005/139 Esas, 2019/593 karar sayılı dava dosyasına erteli hapis cezasının infazı hususunda karar verilmek üzere ihbarda bulunması gerekirken, yetkisi olmadığı halde TCK’nın 51/7 maddesi uyarınca erteli 1 yıl hapis cezasının tamamının infaz kurumunda çektirilmesine karar vermesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkralarından sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılmasına ve yine hükmün I-D fıkrasında belirtilen “sanık hakkında daha önce mahkememizin 2005/139 Esas-2010/593 Karar sayılı ilamı ile erteli mahkumiyet kararı verildiği ve sanığın denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı suçtan mahkum olması nedeniyle TCK 51/7 maddesi gereğince sanığın erteli 1 yıl hapis cezasının tamamının infaz kurumunda çektirilmesine,” ilişkin kısmın hükümden çıkartılarak, yerine “sanık hakkında mahkememizin 2005/139 Esas, 2010/593 Karar sayılı ilamı ile erteli mahkumiyet kararı verildiği ve sanığın denetim süresi içerisinde yeniden kasıtlı suçtan mahkum olması nedeniyle TCK’nın 51/7. maddesi gereğince sanığın erteli hapis cezasının kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesi hususunda karar verilmek üzere mahkemesine ihbarda bulunulmasına” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.