YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/15141
KARAR NO : 2020/7766
KARAR TARİHİ : 06.07.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Sanığın temyiz isteminin incelenmesinde;
Yokluğunda verilen ve usulüne uygun olarak cezaevinde 16.11.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK’nın 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 29.11.2015 günü temyiz eden sanığın, süresinde olmayan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan beraat hükmüne ve hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının hırsızlık suçundan tayin olunan hapis cezasının infazı aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın, müştekiye ait park halindeki aracın kapısını zorlayıp açtıktan sonra araçtan suça konu oto teybini çalması şeklinde gerçekleşen olaya ilişkin görgü tespit tutanağında, aracın sol ön kapısının üst taraftan geriye doğru kanırtılmak suretiyle çekilmiş olduğunun belirtildiği, olay yeri inceleme tutanağında da aracın sol ön kapı cam üst kısmından esnetilerek yamultulmuş olduğunun, kapı kilitlerinde zorlama olmadığının tespit edildiği; aracın kilitli olduğuna dair hiçbir aşamada beyan yahut tespitin bulunmadığı anlaşılmakla; aracın olay sırasında kilitli olup olmadığının müştekiden sorularak, sonucuna göre aracın kilitli olduğunun tespiti halinde sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinin uygulanması, kilitli olmadığının anlaşılması halinde ise aynı Kanun’un 141/1. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik araştırmayla yazılı şekilde 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması,
b) Her ne kadar müşteki duruşmadaki beyanında araçta meydana gelen bir zararının olmadığını, dizini koymak suretiyle kapıyı eski haline getirdiğini belirtmiş ve mahkemece de müştekinin zararının olmadığına ilişkin bu beyanı esas alınarak sanık hakkında mala zarar verme suçundan beraat hükmü kurulmuşsa da; görgü tespit tutanağı ve olay yeri inceleme tutanağında aracın sol ön kapısına zarar verildiğine dair tespitler karşısında, müştekinin çabası sonucu zarar verilen kapıyı eski haline getirmesinin atılı mala zarar verme suçunun unsurları itibariyle oluşmasına engel olmayacağı gözetilmeden, sanığın mala zarar verme suçundan mahkumiyeti yerine yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
c) Suça konu araçtan gerçekleşen hırsızlık eyleminin, TCK’nın 141/1. maddesi kapsamında kaldığının belirlenmesi halinde ise; 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 06/07/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.