YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14384
KARAR NO : 2021/15456
KARAR TARİHİ : 29.09.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin sanık aleyhine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15/04/2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın suç tarihinde kat görevlisi olarak çalıştığı otelde müşteri olarak uzun süredir kalmakta olan müştekinin odasına elinde bulunan anahtarla temizlik görevinin dışında girerek müştekinin parasını çalması şeklinde gerçekleşen olayda, hırsızlık suçundan kurulan hükümde sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-d-h. maddeleri ile uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden aynı Kanun’un 142/2-h. maddesi ile uygulama yapılması ile hüküm fıkrasında teşdit yapıldığının belirtilmesine rağmen, alt sınırdan uzaklaşılmadan temel cezanın belirlenmesi,
2- İddianame ile sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinin uygulanması talebiyle kamu davası açılması karşısında, konut dokunulmazlığının ihlali suçunun işlendiğinden bahisle, sanık hakkında aynı Kanun’un 116/1. maddesinin uygulanabilmesi için, ek savunma hakkı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
3- Sanığın adli sicil kaydında yer alan Diyarbakır 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 09/09/2008 tarihli ve 2007/444 Esas, 2008/412 Karar sayılı, uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti suçundan 5 yıl 10 ay hapis ve 4.000,00 TL adli para cezasını içeren ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Gerekçeli karar başlığında suç adlarının “hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali” yerine “hırsızlık, hırsızlığa teşebbüs” olarak yanlış gösterilmesi, yine hüküm fıkrasında da suç adlarının “hırsızlık” yerine “hırsızlığa teşebbüs” ve “konut dokunulmazlığının ihlali” yerine “geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali” olarak yanlış gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 29/09/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.