YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/14208
KARAR NO : 2022/2734
KARAR TARİHİ : 21.02.2022
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Dosyada yer alan 09.01.2002 tarihli Çorum Devlet Hastanesi tarafından düzenlenen rapora göre, katılan …’ın psikoz ve sağ dirsekte hareket kısıtı nedeniyle %80 oranında engelli olduğu, katılanın babası …’ın 24.03.2014 tarihli kolluktaki beyanında oğlunun yüzde seksen zihinsel özürlü olduğunu ifade etmesi, ancak katılanın 17.03.2015 tarihli duruşmada zihinsel özürlü olmadığını beyan etmesi karşısında; katılanın varsa önceki rapor ve tedavi evrakları ile birlikte Adli Tıp Kurumuna veya Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesine sevk edilerek, suç tarihi itibariyle zilyet olduğu malı koruyabilecek beden ve ruh sağlığı yönünden gelişip gelişmediği konusunda rapor aldırılıp sonucuna göre karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2. Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 141, CMK’nın 34/1, 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık ve gerekçeli olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi ve ulaşılan kanaat, sanığın suç oluşturduğu sabit görülen fiili ve bunun nitelendirilmesinin belirtilmesi, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde gerekçesiz hüküm kurulması,
3. Sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamda TCK’nın 58. maddesinin uygulanmış olması nedeniyle sanığın ikinci kez mükerrir sayılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21.02.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.