YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/13416
KARAR NO : 2020/7772
KARAR TARİHİ : 06.07.2020
Nitelikli hırsızlık suçundan sanık …’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 142/2-h ve 62/1. maddeleri gereğince 4 yıl 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İstanbul Anadolu 52. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2018 tarihli ve 2018/98 esas, 2018/220 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 07/02/2020 gün ve 94660652-105-34-709-2020-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 18/02/2020 gün ve 2020/20043 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Dosya kapsamında bulunan Sağlık Bilimleri Üniversitesi Haydarpaşa Numune Eğitim Araştırma Hastanesinin 05/10/2016 tarihli ve 4009 sayılı sağlık kurulu raporunda, sanık hakkında hafif derecede bilişsel gelişim geriliği bulunduğundan söz edildiğine göre, sanığın suç tarihi itibariyle, 5237 sayılı Kanunun ve 32. maddesi kapsamında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama veya bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği yönünde sağlık kurulu raporu aldırılmadan yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya içerisinde fotokopisi bulunan Sağlık Bilimleri Üniversitesi Haydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesinin 05/10/2016 tarihli ve 4009 sayılı sağlık kurulu raporunda, sanık …’te hafif derecede bilişsel gelişim geriliği bulunduğunun belirtildiği ve sanığın tutuklamaya sevk edildiği 14/02/2018 tarihli sorgusunda sanık müdafii tarafından sanığın zihinsel engelli olduğunun beyan edildiği anlaşılmakla; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 32. maddesi uyarınca, işlediği iddia olunan hırsızlık suçu için suç tarihinde işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılayıp algılamadığı, bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin azalıp azalmadığı ve azalmış ise bunun önemli derecede olup olmadığı hususlarında Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulundan veya Ruh ve Sinir Hastalıkları Hastanesinden rapor alındıktan sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (İSTANBUL ANADOLU) 52. Asliye Ceza mahkemesinden verilip kesinleşen 13.03.2018 tarihli ve 2018/98 Esas – 2018/220 Karar sayılı kararın 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 06/07/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.