Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2020/13008 E. 2020/13804 K. 30.11.2020 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/13008
KARAR NO : 2020/13804
KARAR TARİHİ : 30.11.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, kamu malına zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun Gençlik Hizmetleri ve Spor İl Müdürlüğü’ne ait stadyumda soyunma odalarından duş ve lavabo bataryaları, musluk ve lavabo taşlarını çalması şeklindeki eyleminin; 5237 sayılı TCK’nın 142/1-a maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının değerlendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-a-b maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentteki suçun öngördüğü cezaların alt ve üst sınırlarının aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamış, suça sürüklenen çocuk tarafından çalınan duş ve lavabo bataryaları, musluk ve lavabo taşlarının suç tarihindeki değerine ilişkin dosya kapsamında bir tespit veya beyanın bulunmamış ve suça konu malzemelerin değeri tespit edilmemiş olsa da; çalınan suça konu çalınan duş ve lavabo bataryaları, musluk ve lavabo taşlarının sayısının fazla olması, hırsızlık konusu malzemelerin değerinin az olmaması ve Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09/05/2017 gün ve 2015/13-156 Esas 2017/256 Karar sayılı kararı da dikkate alınarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanmaması hususunda mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin bu husustaki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak ;
5237 sayılı TCK’nın 53/4.maddesinde yer alan “kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Kanun’un 53/1.maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321.maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322.maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından, “suça sürüklenen çocuk hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince,
a-5237 sayılı TCK’nın 50/3. maddesi uyarınca daha önce hapis cezasına mahkûm edilmeyen ve fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış bulunan suça sürüklenen çocuk hakkında kamu malına zarar verme suçundan hükmolunan kısa süreli hapis cezasının aynı maddenin 1. fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesinin yasal bir zorunluluk olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-5237 sayılı TCK’nın 53/4.maddesinde yer alan “kısa süreli hapis cezası ertelenmiş veya fiili işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olan kişiler hakkında birinci fıkra hükmü uygulanmaz.” şeklindeki düzenleme karşısında, kamu malına zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk hakkında aynı Kanun’un 53/1.maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.