YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12886
KARAR NO : 2020/5419
KARAR TARİHİ : 09.06.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, tehdit, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan müşteki sanık …’ya katılma hakkı tanınmamış ise de müşteki sanık …’nın sanık … hakkındaki kararı temyiz ederek katılma iradesi gösterdiği ve hükmü temyize hakkı olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık … hakkında müşteki …’a yönelik hırsızlık ve müşteki …’a yönelik tehdit suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik sanığın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Sanığın, hakkında kurulan beraat hükmünü temyiz etmekte hukuki yararı bulunmadığı gibi, hükmün gerekçesine yönelik bir temyiz itirazı da olmadığından temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2-Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen beraat kararına yönelik müşteki sanık …’nın temyiz istemlerinin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
3-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık ve müdafiinin temyiz istemlerinin incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Mağdurun 08/04/2015 tarihinde verdiği dilekçede sanık tarafından zararının giderildiğini beyan ettiği ve iddianamenin kabul tarihinin ise 09/04/2015 günü olduğunun anlaşılması karşısında; soruşturma aşamasında gerçekleşen iade nedeniyle sanık hakkında hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesi uyarınca 2/3 oranında indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, iadenin kovuşturma aşamasında yapıldığı kabul edilerek 1/2 oranında indirim yapılmak suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 09.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.