YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12687
KARAR NO : 2021/14968
KARAR TARİHİ : 23.09.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Aşamalardaki savunmalarında, lehe hükümlerin uygulanması talebi bulunmayan sanıklar hakkında TCK’nın 62. maddesi gereğince indirim yapılmaması yönündeki mahkemenin kabul ve değerlendirmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (2) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1)Müştekinin idareciliğini yaptığı Uzunlar Künefe Kebap isimli işyerine, iş yeri kamera saatine göre 05:50 de pencereyi zorlayarak girip 20,00 TL alan şüpheliler, aynı gün içinde başka bir hırsızlık olayında yakalandıklarında kamera görüntülerindeki şahıslar ile kıyafet ve eşgal bilgilerinin birebir örtüştüğü görülerek sanıkların tespit edildiği olayda, müştekinin ve şüphelilerin soruşturma aşamasında alınan beyanlarında 20 TL paranın çalındığının anlaşılması karşısında, Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı nazara alındığında, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
2)İddianame ile sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesinin uygulanması talebiyle kamu davası açılması ve eylemin TCK 116/2. maddesi kapsamında kalması karşısında, sanıklar hakkında konut dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken aynı Kanun’un 116/1. maddesinin uygulanma ihtimali için sanıklara ek savunma hakkı da verilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
3) İş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanıklara verilen cezanın TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) 5237 sayılı TCK’nın 58/1. maddesindeki düzenlemeye göre önceden işlenen suçtan dolayı verilen hüküm kesinleştikten sonra yeni bir suçun işlenmesi halinde, tekerrür hükümleri uygulanabileceği, somut olayda sanık …’un adli sicil kaydında yer alan İstanbul Anadolu 63. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 30/12/2014 tarih, 2014/1689 E. ve 2014/442 K sayılı ilamın suç tarihinden sonra 12/01/2015 tarihinde kesinleştiği gözetilmeden, hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine 23.09.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.