YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/12436
KARAR NO : 2021/12683
KARAR TARİHİ : 22.06.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Selimiye Astsubay Orduevi Müdürlüğünde nizamiye görevlisi olarak askerlik görevini ifa etmekte olan sanığın, temyiz dışı sanık … ile birlikte, Orduevinin otoparkını kullanan kişilerden, otopark ücretini Türk Silahlı Kuvvetleri personeli ve yakınlarına Ziraat Bankası tarafından tahsis edilmiş ancak üzerinde kullanıcı adı yazılı bulunmayan kartlardan tahsil ettikten sonra, bu kartları içinde para bulunmayan ya da çok cüzi miktarlarda para bulunan başka kartlarla değiştirmeleri biçimindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun anlaşılması karşısında, tebliğnamedeki, eylemin aynı Kanun’un 155/2. maddesinde düzenlenen hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna dair düşünceye katılınmamış, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Müşteki …’un karta 50 TL yüklettiğini, müşteki …’in kartına 40 TL yüklettiğini tekrar kullanmak istediğinde içinde 1 TL’nin altında bakiye olduğunu, müşteki …’ın kartta bulunan para miktarını hatırlamadığını, müşteki …’ın kartına 20 TL yüklettiğini, otopark ücretini ödediğini, ertesi gün kullanmak istediğinde kartında para olmadığını gördüğünü, müşteki
…’in ise herhangi bir zararının olduğunu hatırlamadığını, olsa olsa 50-100 TL’lik bir zararının oluşmuş olabileceğini söylediğinin, iddianame ile sanık hakkında hırsızlık suçundan 5 kez cezalandırılması istemi ile dava açılmış ise de, sanıkta 4 adet kartın ele geçirilmiş olması nedeniyle 4 kez cezalandırılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, müştekilerce kartlara yüklenen ve sanık tarafından kendilerine iade edilen kartlardaki bakiye para miktarları gözönüne alındığında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 145. maddesinin uygulama koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmemesi,
3-5237 sayılı TCK’nın 51. maddesinin 3. fıkrası uyarınca cezası ertelenen hükümlü hakkında, 1 yıldan az, 3 yıldan fazla olmamak üzere, bir denetim süresi belirlenir, bu sürenin alt sınırı mahkûm olunan ceza süresinden az olamaz. Cezayı ertelemenin yasal sonucu olmasından dolayı zorunlu olarak hükmedilmesi gereken “denetim süresine” ilişkin hatalar “aleyhe değiştirme yasağına” konu oluşturmaz. Somut olayda, sanık hakkında 4 kez 1 yıl hapis cezasına hükmedilerek, cezaların ertelendiği ve 5237 sayılı TCK’nın 51/3. maddesi gereğince takdiren 1 yıl denetim süresi öngörüldüğünün anlaşılması karşısında, denetim süresinin 4 kez 1 yıl olarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 22/06/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.