YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/11338
KARAR NO : 2021/13829
KARAR TARİHİ : 07.07.2021
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık … hakkında … 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/05/2009 tarihli, 2008/748 esas ve 2009/760 karar sayılı 28/05/2009 tarihinde kesinleşen 5237 sayılı TCK’nın 204/1. maddesi uyarınca verilen 2 yıl 2 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas olmasına rağmen sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Olay yeri inceleme tutanağında, mazot depo kapağının üzerinde herhangi bir zorlama izinin tespit edilemediğinin ve şikayetçinin de kamyonun yakıt deposunun kapağının arızalı ve kilitli olmadığını beyan ettiğinin tutanakta belirtildiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar …, … ve …’ın şikayetçinin park halinde bıraktığı kamyonun kilitli olmayan mazot deposu kapağını açarak mazot çalması şeklinde gerçekleşen eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 141/1. maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
2- Sanık …’ın hırsızlıkta kullanılan sanıklara kiraya verdiği aracın hırsızlık suçunda kullanılacağını bildiğinin ve onlara yardım etmek maksadıyla aracı kiraya verdiğinin dosya kapsamından anlaşılamadığı, araçta bulunan düzeneğin sanık tarafından kurulduğuna dair bir emarenin bulunmadığı, sanığın da aşamalarda suçlamayı kabul etmediği gözetildiğinde; sanığın hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyetine yeterli, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilemediği gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 07.07.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.