YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2020/10832
KARAR NO : 2021/8343
KARAR TARİHİ : 14.04.2021

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan verilen temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2.maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince reddine ilişkin mahkemece verilen ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının REDDİYLE, temyiz isteminin reddine dair 18/01/2016 tarihli ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
19/05/2013 tarihli tutanağa göre, saat 04:00 sıralarında büfe olarak işletilen iş yerini açan şahısların olduğu anonsunun gelmesi üzerine kolluk görevlilerince olay yerine intikal edildiği esnada dört şahsın polis görevlilerini farketmeleri üzerine çeşitli yönlere dağıldıkları, şahıslarından iki kişinin yakalandığı olayda, suç tarihinde UYAP’tan alınan çizelgeye göre gündüz vaktinin saat 04.15’te başladığının anlaşılması karşısında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143/1. ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış, gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığının ihlali” yerine “konut dokunulmazlığının ihlali” olarak yanlış yazılması ile şikayetçi olmadığını beyan eden mağdurun müşteki olarak yazılması ve sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen adli para cezalarının tayininde uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK’nın 52/2-a maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık … hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- Sanığın daha önce kasıtlı suçtan mahkumiyetinin bulunmadığı, sanık hakkında daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği gerekçesine dayanılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmiş ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 231/8. maddesinde yer alan “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin verilen kararın kesinleşme tarihi itibariyle engel oluşturmaması karşısında; sanık hakkında öznel koşullar yönünden değerlendirme yapılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilemeyeceğinin tartışılması gerekirken “sanık … hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün bulunması ve yasal 5 yıllık denetim süresi dolmadan kasıtlı suç işlemesi, sebebiyle yasal şartları oluşmadığından 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına” şeklindeki yasal olmayan ve yetersiz gerekçe ile hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b- 19/05/2013 tarihli tutanağa göre, saat 04:00 sıralarında büfe olarak işletilen iş yerini açan şahısların olduğu anonsunun gelmesi üzerine kolluk görevlilerince olay yerine intikal edildiği esnada dört şahsın polis görevlilerini farketmeleri üzerine çeşitli yönlere dağıldıkları, şahıslarından iki kişinin yakalandığı olayda, suç tarihinde UYAP’tan alınan çizelgeye göre gündüz vaktinin saat 04.15’te başladığının anlaşılması karşısında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 143/1. ve 116/4. maddelerinin uygulanmaması,
c- Gerekçeli karar başlığında suç adının “iş yeri dokunulmazlığının ihlali” yerine “konut dokunulmazlığının ihlali” olarak yanlış yazılması ile şikayetçi olmadığını beyan eden mağdurun müşteki olarak yazılması,
d- Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından verilen adli para cezalarının tayininde uygulanan kanun maddesinin TCK’nın 52/2. maddesi yerine TCK’nın 52/2-a maddesi olarak gösterilmesi,
e- Kabule göre de;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçundan kurulan hükümde, uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nın 116/2. maddesi yerine aynı Kanun’un 116/1. maddesi olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 14/04/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.