YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/8052
KARAR NO : 2019/12746
KARAR TARİHİ : 11.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
14/02/2015 tarihli Tutanakta; haber merkezinin hırsızların yakalandığı yönündeki anonsu ile ekiplerin olay yerine gittikleri ve şikayetçinin yakaladığı şahısları göstererek şahısların iş yerine müşteri olarak girdiklerini, şüpheli davranışlarda bulunarak iş yerinden herhangi bir şey almadan işyerini terk etmeleri üzerine şahıslardan şüphelendiklerini ve iş yerine ait kamera görüntülerini izlediklerinde şahısların gümüş zincirlerle uzaklaştıklarını gördüklerini ve yakalama amacıyla peşlerinden koştuklarını ve iş yerinin tahmini 150 metre ilerisinde yakaladıklarını ve şahısların çantalarını kontrol ettiklerinde iş yerinden çalınan gümüş zincirlerin ve kendilerine ait olmayan gümüş yüzüklerin çıktığını beyan ederek görevlilere teslim ettiklerinin belirtildiği, sanık …’un kollukta müdafii huzurunda verdiği ifadesinde işyerinden gümüş zinciri çaldıktan sonra olay yerinden ayrıldıklarını ve 15-20 dakika sonra pişman olarak geri dönüp zinciri geri vermek amacıyla aynı bölgeye geri döndüklerini ve iş yeri sahibinin iş yerine yakın bir yerde kendilerini gördüğünü beyan ettiği, ayrıca hakkında beraat kararı verilen sanık … ’un kollukta müdafii huzurunda verdiği ifadesinde; işyerinden ayrıldıktan sonra annesi …’un gezmiş oldukları iş yerlerine geri dönelim dediğini ve geri dönerek şikayetçinin iş yerine yaklaştıkları sırada işyeri çalışanının yanlarına geldiği ve “ben de sizi arıyordum” diyerek kendilerini iş yerine götürdüklerini ve iş yerinde çantalarını aradıklarında annesinin elinde bulunan poşette iki işyerine ait yüzük ve kolyeleri bulduklarını beyan ederek 14/02/2015 tarihli tutanak içeriğini doğruladığının anlaşılması karşısında; sanık tarafından gerçekleştirilmiş bir iade veya tazminin mümkün olmaması nedeniyle, sanık hakkında koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesindeki etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere,gerekçeye,hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 11/07/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.