YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/5492
KARAR NO : 2019/16595
KARAR TARİHİ : 30.10.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, markette bulunan müştekiden, yapmış olduğu kazanın fotoğraflarını çekmek için cep telefonunu istediği, müştekinin de daha önceden tanıyor olması nedeniyle güvenerek telefonu sanığa verdiği ve sanığın telefon ile birlikte marketten ayrılıp geri getirmediği olayda, sanığın eyleminin TCK’nin 142/2-h maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, aynı Kanun’un 141/1. maddesine göre uygulama yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanığın adli sicil kaydına göre İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2007 gün ve 2006/709 Esas – 2007/748 Karar sayılı ilamında yer alan hırsızlık suçundan verilip 01.02.2012 tarihinde kesinleşen 2 yıl 6 ay hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, İzmir 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 18.12.2012 gün ve 2012/1735 Esas – 2012/1879 Karar sayılı ilamına konu 10 ay hapis, 500,00 TL adli para cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılmasına ve yerine ”İzmir 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/709 Esas – 2007/748 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve buna bağlı olarak denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi” ibaresinin eklenmesine, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 Sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 Sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin, İzmir 4 Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/1735 Esas – 2012/1879 Karar sayılı ilamına konu 10 ay hapis ve 500,00 TL adli para cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.