YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/2268
KARAR NO : 2019/12894
KARAR TARİHİ : 09.09.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık … hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet kararına karşı sanık tarafından süresinde temyiz başvurusunda bulunulmasından sonra, sanığın 08/04/2019 ve 06/08/2019 tarihli dilekçeleri ile temyiz başvurusundan vazgeçtiği anlaşıldığından, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na GÖNDERİLMESİNE,
2-Sanık … hakkında verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelemesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının, hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri açısından uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
a-Hırsızlık ve mala zarar verme suçları ile ilgili olarak;
Sanık hakkında mala zarar verme suçundan 5237 sayılı TCK’nın 151/1. maddesi gereğince hüküm kurulurken, seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edildiği halde TCK’nın 50/2. maddesine aykırı olarak tayin olunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
b-İş yeri dokunulmazlığını bozma suçu ile ilgili olarak ise;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarihli ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisinin de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu, ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı ve sanığın suç tarihi itibariyle engel sabıkası olmadığı gözetilmeden, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekirken “sanığın katılanın zararını karşılamadığı anlaşıldığından sanık hakkında şartları oluşmayan 5271 sayılı CMK’nın 231/5 vd. maddeleri gereğince” şeklindeki yasal olmayan gerekçeyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.