YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1949
KARAR NO : 2019/12621
KARAR TARİHİ : 09.07.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1. Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kırıkkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2013 tarih ve 2012/632 esas, 2013/159 karar sayılı ilamın, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği, mala zarar verme suçundan verilen doğrudan ve kesin nitelikli adli para cezasına ilişkin olduğu, 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı ve adli sicil kaydında başkaca tekerrüre esas nitelikte sabıkasının bulunmaması nedeniyle sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2. Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
a) 26.03.2015 tarihli tutanak içeriğine göre sanığın yakalandığı sırada satmaya çalıştığı bakır kazanın kime ait olduğunun sorulması üzerine, çaldığı yeri göstererek, henüz yasal müracaatı bulunmayan müştekiye ait olduğunu beyan ettiğinin ve iadesini sağladığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında hırsızlık suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 168/1. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kırıkkale 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/04/2013 tarih ve 2012/632 esas, 2013/159 karar sayılı ilamın, sanığın 18 yaşından küçükken işlediği, mala zarar verme suçundan verilen doğrudan ve kesin nitelikli adli para cezasına ilişkin olduğu, 5237 sayılı TCK’nın 58/5. maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başka bir hükümlülük halinin de bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında verilen cezanın TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
c) Sanığın aşamalardaki savunmalarında bakır kazanı çaldığı tandırlığın kapısının açık olduğunu beyan etmesi, müştekinin de 13.05.2015 tarihli karar duruşmasında tandırlığın kapısının kilitli olup olmadığını hatırlamadığını, sadece kapalı olduğunu bildiğini, kapı kilidinde herhangi bir zorlama olduğunu görmediğini ve herhangi bir zararın da söz konusu olmadığını beyan etmesi karşısında, sanığın atılı mala zarar verme suçundan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 09.07.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.