YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/1817
KARAR NO : 2019/12491
KARAR TARİHİ : 08.07.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
1-Sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hırsızlık suçundan kurulan hükümde suçun işleniş, oluşan zararın büyüklüğü dikkate alınarak alt sınırdan önemli ölçüde uzaklaşılması gerekirken alt sınırdan hüküm kurulması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
İddianamede iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu kapsamında uygulanması talep edilen kanun maddesi olarak, 5237 sayılı TCK’nın 116/2-4. maddesi belirtildiği halde, aynı Kanun’un 119/1-c maddesinin uygulanması ihtimaline binaen sanıklara ek savunma hakkı verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurularak CMK’nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … müdafii ile sanık … müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı istem gibi BOZULMASINA, 08/07/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.