YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/14294
KARAR NO : 2020/1040
KARAR TARİHİ : 16.01.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Suça sürüklenen çocuk hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz isteminin CMUK’nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının sanıklar yönünden uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
2-Suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma, sanık … hakkında ise hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuk ve sanık …’ın olay tarihinde sanık … ile birlikte müştekinin oturduğu daire giriş kapısını zorlayarak açmaya çalıştıkları sırada müştekinin eşinin gelmesiyle kaçmaları şeklinde gelişen olayda; suça sürüklenen çocuk ve sanığın hırsızlık amacıyla müştekinin oturduğu apartmana girmeleri ile atılı konut dokunulmazlığını bozma suçunun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, gerekçeli kararın hüküm kısmında sanık …’ın isminin “…” olarak yanlış yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiştir.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3- Sanık … hakkında kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazının incelenmesine gelince;
Sanığın olay tarihinde sanık … ve suça sürüklenen çocuk ile birlikte müştekinin oturduğu daire giriş kapısını zorlayarak açmaya çalıştıkları sırada müştekinin eşinin gelmesiyle kaçmaları şeklinde gelişen olayda; sanığın hırsızlık amacıyla müştekinin oturduğu apartmana girmesi ile atılı konut dokunulmazlığını bozma suçunun tamamlandığı gözetilmeden teşebbüs hükümlerinin uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, dosya içeriğine göre temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın tekerrüre esas alınan Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2012 tarih, 2012/147 E, 2012/299 K. sayılı ilamında iki ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması karşısında; 5275 sayılı Yasa’nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, ilamın tamamının tekerrüre esas alınması ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkartılarak yerine “Isparta 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 23/03/2012 tarih, 2012/147 E, 2012/299 K. sayılı ilamında 5237 saylı TCK’nın 116/1. maddesindeki konut dokunulmazlığını bozma suçu nedeniyle hükmolunan 10 ay hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınarak sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.