YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11926
KARAR NO : 2019/19859
KARAR TARİHİ : 19.12.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Olayın gerçekleştiği … Üniversitesi Araştırma Devlet Hastanesi’nde hemşirelik yapan tanık …’in soruşturma aşamasında kollukta alınan ifadesinde nöbeti esnasında saat 04.00 sıralarında sanığı personel lavobolarının olduğu yerden elinde siyah bir cüzdanla çıkarken yine kovuşturma aşamasında alınan ifadesinde ise; sanığı saat 04.00 sıralarında personel lavobosunda sanığı para sayarken gördüğünü beyan ettiği ve suç tarihinde yaz saati saati uygulaması da dikkate alınarak UYAP’tan alınan çizelgeye göre gece vaktinin saat 04.35’de bittiğinin anlaşılması karşısında; eyleminin gece gerçekleştirildiğinin kabulü gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmolunan cezalarda TCK’nın 143. maddesi gereğince artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında, adli sicil kaydında yer alan Gazinantep 9.Sulh Ceza Mahkemesinin 24/01/2013 tarihli 2012/243 E. 2013/23 K sayılı ilamına konu TCK’nın 106/1-1.maddesinde yazılı tehdit suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, TCK’nin 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa’nın 34. maddesi ile değişik CMK’nin 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olduğundan bu kapsamda UYAP kayıtlarından yapılan incelemede, tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili Gazinantep (Kapatılan) 9. Sulh Ceza Mahkemesinin 01.06.2017 tarihli ek kararı ile uzlaşmanın sağlandığından bahisle sanık hakkında düşme kararı verildiği dikkate alınarak, suç tarihi itibari ile adli sicil kaydında tekerrüre esas nitelikte başkaca bir mahkumiyet kaydı bulunmadığı anlaşılan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının nazara alınmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun’un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan hüküm fıkrasından tekerrür uygulamasına ilişkin bölümün çıkartılmasına karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.