Yargıtay Kararı 2. Ceza Dairesi 2019/11776 E. 2019/19910 K. 19.12.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11776
KARAR NO : 2019/19910
KARAR TARİHİ : 19.12.2019

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin mağdur …’e yönelik beraat hükümlerine ve mağdur …’e yönelik ise hırsızlık suçuna ilişkin sanık lehine olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında mağdur …’e yönelik hırsızlık, mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal etme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık hakkında mağdur …’e yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E. 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Erzurum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/727 Esas – 2014/65 Karar sayılı ilamından dolayı sanığın mükerrir olduğu belirtilmiş ise de sanığın adli sicil kaydına göre Ağrı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2014 tarih, 2013/190 E. 2014/346 K. sayılı ilamı ile verilmiş 18.07.2014 tarihinde kesinleşen 2 yıl hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının sanık lehine olan temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, hüküm fıkrasından sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak “Ağrı 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2014 tarih, 2013/190 E. 2014/346 K. sayılı ilamı ile verilen mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek sürenin Erzurum 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/727 Esas – 2014/65 Karar sayılı ilamındaki ceza süresine göre belirlenmesine,” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.12.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.