YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11261
KARAR NO : 2020/1266
KARAR TARİHİ : 21.01.2020
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen hükmün sanık …’e 15/07/2015 tarihinde tebliğ edildiğinin anlaşılması karşısında; sanığın 21/07/2015 günlü temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Mağdurun soruşturma aşamasındaki beyanına göre, ikametine giren şahsın kar maskesi taktığını belirttiği dolayısıyla sanıkların tanınmamak için tedbir aldığının anlaşılması karşısında, eylemin TCK’nın 142/2-f. maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden sanıklar hakkında aynı Kanun’un 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
2-Sanıklara hükmedilecek temel cezanın suç tarihinde yürürlükte olan 5237 sayılı Kanun’un 143. maddesi uyarınca en fazla üçte birine kadar artırılabileceği gözetilmeden, suç tarihinden sonra yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 143.maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapılmak suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
3-Konut dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlendiğinin anlaşılması karşısında tayin olunan hapis cezalarının TCK’nın 119/1-c maddesi gereğince artırılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
4-Sanıklar … ve …’un adli sicil kayıtlarında suç tarihi itibariyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel sabıka olmadığı, hırsızlık suçunun teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle ve konut dokunulmazlığını bozma suçunun da niteliği gereği giderilmesi gerekli somut (maddi) bir zararın bulunmadığı, 5271 sayılı CMK’nın 231. maddesinin 6 fıkrasının (b) bendinde yer alan ölçütün değerlendirilmek suretiyle sanıklar … ve …’ın tekrar suç işlemeyeceği yolunda kanaate ulaşılarak tayin edilen cezaların ertelendiği, erteleme müessesesinden daha lehe olan hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının da anılan nedenlerle oluştuğu gözetilmeden, sanıkların hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yönelik talepleri de bulunduğu halde bu konuda olumlu ya da olumsuz herhangi bir karar verilmemesi,
5-Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık … hakkında TCK’nın 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanık …’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 21.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.