YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/11257
KARAR NO : 2019/19822
KARAR TARİHİ : 19.12.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanık hakkında mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan, en ağırı olan Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 10/07/2007 tarih 2007/172 E.ve 2007/226 K. sayılı hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken, Bursa 13. Asliye Ceza mahkemesinin 14/10/2010 tarih, 2010/582 esas ve 2010/878 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 10/07/2007 tarih 2007/172 E.ve 2007/226 K. sayılı hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddesi gereğince mükerrer olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, Bursa 13. Asliye Ceza mahkemesinin 14/10/2010 tarih, 2010/582 esas ve 2010/878 karar sayılı kararına konu 1 yıl hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
a- Müştekinin soruşturma aşamasındaki beyanından, yatak odasındaki içerisinde 35.00 TL’nin bulunduğu kutunun çalındığının tespit edildiği olayda; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09/05/2017 tarihli ve 2015/13-156 Esas, 2017/256 Karar sayılı kararı karşısında ve Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun anılan ilamından sonraki Dairemizin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu nazara alındığında; sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
b- Sanığın adli sicil kaydında bulunan tekerrüre esas ilamlardan, en ağırı olan Simav Asliye Ceza Mahkemesinin 10/07/2007 tarih 2007/172 E.ve 2007/226 K. sayılı hırsızlık suçundan verilen 2 yıl 6 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması gerekirken, Bursa 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 14/10/2010 tarih, 2010/582 esas ve 2010/878 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde tekerrür hükmü açısından 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine 19.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.