YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2019/10282
KARAR NO : 2020/257
KARAR TARİHİ : 07.01.2020

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
28.08.2013 olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 2013 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1. Dosya kapsamında yer alan mağdur beyanı ve olay yeri görgü ve tespit tutanağı içeriğine göre, mağdurun park halindeki aracının açık bırakılan sol ön kapı camından uzanılarak içeride bulunan cep telefonunun çalındığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin TCK’nın 141/1. maddesinde tanımlanan hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfının nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun’un 142/1-b maddesi gereğince uygulama yapılması,
2. 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK’nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 07.01.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.