YARGITAY KARARI
DAİRE : 2. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2018/6830
KARAR NO : 2019/1454
KARAR TARİHİ : 30.01.2019
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yokluğunda verilen kararın sanık …’un adresine 18/06/2012 tarihinde tebliğe çıkartıldığı, sanık adresinden ayrıldığından kararın tebliğ edilemediği, güncel MERNİS adresine Tebligat Kanunu’nun 21. maddesine göre tebligat yapılması gerekirken daha önce usulüne uygun herhangi bir tebligat yapılmamış olan aynı adrese Tebligat Kanunu’nun 35. maddesine göre 27/08/2012 tarihinde tebliğ edildiği, sanık …’un, 30/12/2013 tarihinde kendisine tebliğ edilen tebliğnameye itiraz ettiği, 31/12/2013 tarihli dilekçesi ile de hükmü temyiz ettiği, sanığa Tebligat Kanunu’nun 35. madesine göre yapılan tebligatın geçersiz olduğu ve sanığın 31/12/2013 tarihli temyizinin süresinde olduğu, sanığın temyiz dilekçesi içeriğine göre hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümleri, o yer Cumhuriyet savcısının ise sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümleri temyiz ettiği belirlenerek yapılan incelemede;
1-Sanık … hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2-Sanık … ve o yer Cumhuriyet savcısının sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya kapsamına göre sanık … Çoşkun’un temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
a- İş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun birden fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi nedeniyle, sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 119/1-c maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi.
b- Elektronik ortamda UYAP-MERNİS’ten alınan 27/01/2019 tarihli nüfus kayıt örneğine göre, sanık …’ın hükümden sonra 08/10/2017 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK’nın 64/1. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerdan dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/01/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.